Placki z cukini

      Jeśli znudziły się Wam placki ziemniaczane, proponuję placki z cukini, to świetna alternatywa. Są pyszne, łatwe w przygotowaniu i o wiele ciekawsze od tradycyjnych placków ziemniaczanych... oczywiście nie ujmując im :)

     Potrzebne składniki:

• 2 małe cukinie
• 1 ziemniak
• 1 marchew
• 1 duży ząbek czosnku
• 5 dużych łyżek mąki pszennej
• 1 jajko
• sól, pieprz do smaku
• olej do smażenia

     Sposób przygotowania:
     Cukinię i marchew ścieram na dużych oczkach tarki, ziemniaka trę na małych oczkach (ziemniak, który ma w sobie dużo skrobi powoduje "związanie się" masy, dzięki temu placki nie rozpadają się), czosnek kroję w drobną kostkę.

      Następnie mąka i jajko. Mąki ma być około 5 łyżek ale w zależności od konsystenji masy można dodać jej mniej lub więcej. Do całości dodałam jeszcze aromatyczną przyprawę chimichurri  (skład: papryczka jalapeno, zielona pietruszka, czosnek, oregano, sól naturalna, pieprz), świetnie komponuje się z cukinią. Doprawiam solą i pieprzem.

     Smażę na rozgrzanej patelni około 2 minut z każdej strony, tak aby placki się zrumieniły. Pysznie!

Smacznego!

     

Ciąg dalszy makaronu chińskiego ;)

     Makaron chiński, tym razem z dodatkami. Ostatni tak mi smakował, że oczywiście postanowiłam zrobić kolejny ale tym razem trochę podrasowany :)
     Zrobiłam go identycznie jak poprzedni, dodałam tylko połowę podsmażonego małego kabaczka, kilka pieczarek i połowę papryki. Wszystkie smaki skomponowały się ze sobą wyśmienicie i ośmielę się powiedzieć, że całość wyszła lepiej niż poprzednim razem!
     Kilka dodatków a taka pyszna róznica :)

Smacznego ! 


   

Makaron po chińsku z kurczakiem, chili i świeżym imbirem

     Dziś odrobina orientu ;) Zainspirowana kuchnią chińską, postanowiłam, po raz pierwszy przyrządzić coś sama. Efekt przeszedł moje oczekiwania, z pewnością będę to danie podawać częściej na miom stole :)

   

      Potrzebne skłądniki:

• 1 duża, pojedyńcza pierś z kurczaka
• 3 łyżki sosu sojowego
• 1 łyżeczka świeżo startego imbiru
• 1 paptyczka chili
• 1 łyżeczka pasty z chili
• 1 ząbek czosnku
• pęczek szczypiorku
• 1/2 szklanki groszku
• 1 marchew
• grzybki  chińskie
• 1 makaron chiński (ryżowy lub sojowy)

     Sposób przygotowania:
     Zaczynam od kurczaka. Po dokładnym umyciu i osuszeniu, kroję pierś w cienkie, podłużne paski. Marynuję je z sosem sojowym, imbirem, bardzo drobno posiekanym czosnkiem i paptyczką chili. Dokładnie mieszam i dstawiam do lodówki i chłodzę około 30 minut. W tym czasie mogę przygotować resztę składników.

     Marchew obieram i ścieram na dużych oczkach tarki, szczypiorek siekam, gotuję makaron. Grzybki moczę w mleku lub wodzie. Akurat do tego przepisu użyłam mieszanki firmy Royal Brand, w skład której wchodzi: chili, czosnek, pieczarki, grzyby, mun, lubczyk i orzeszki ziemne. Dodała całości bardziej orientalny smak :) Jeśli nie posiadacie takiej mieszanki, mogą to być same grzybki mun. 

     Kurczaka smażę na niewielkiej ilości oliwy, dodaję marchew, groszek i namoczone grzybki. Duszę około 10 minut. W razie potrzeby możecie jeszcze dodać pastę z chili, jeśli nie lubicie bardzo strych dań nie jest ona potrzebna. Ja oczywiście dodałam sporą łyżeczkę :) Do kurczaka, dodaję wcześniej ugotowany makaron, całość mieszam, tak aby połączyły się smaki, posypuję szczypiorkiem i gotowe.

Smacznego!

Rogale świętomarcińskie

     Kilka dni temu odwiedziłam Poznań. Piękne miasto, w którym zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Nie mogłam oczywiście przepuścić okazji do zagłębienia się w poznańskie tajniki. Rogal marciński lub świętomarciński właśnie dziś, 11 listopada obchodzi swoje święto. A oto jego historia...

 

     " Historia wypieku rogali marcińskich sięga jeszcze czasów pogańskich, kiedy to podczas jesiennego święta składano bogom ofiary z wołów, a w zastępstwie – z ciasta zwijanego w wole rogi. Kościół przejął ten zwyczaj, łącząc go z postacią św. Marcina, który był niezwykłym człowiekiem, a większość swego życia spędzał wśród wiernych, wizytując ich i wspierając. Postać św. Marcina przedstawia się jako rycerza na białym koniu, rozdzierającego swój płaszcz i podającego go żebrakowi. Legenda głosi, że  pewien cukiernik znalazł podkowę, którą zgubił koń św. Marcina, a następnie na jej kształt uformował ciasto, ozdobił je migdałami i upiekł. Tym samym doceniając dobroć św. Marcina rozdał smaczne rogale biednym."
     Tradycja wypieku rogali świętomarcińskich sięga 1891 roku, a dokładnie 11 listopada 1891, kiedy to ksiądz Jan Lewicki, proboszcz parafii św. Marcina, zaapelował do swoich wiernych, aby zrobili jakiś dobry uczynek dla najbiedniejszych mieszkańców miasta. Będący na mszy cukiernik, Józef Melzer, namówił swojego pracodawcę, aby upiec rogale i rozdać je potrzebującym. Zwyczaj ten w 1901 roku przyjęło Stowarzyszenie Cukierników.

     Aby cukiernia mogła używać nazwy “rogale świętomarcińskie” lub “rogale marcińskie” musi uzyskać certyfikat Kapituły Poznańskiego Tradycyjnego Rogala Świętomarcińskiego, która powstała z inicjatywy Cechu Cukierników i Piekarzy w Poznaniu, Izby Rzemieślniczej i Urzędu Miasta Poznania. Od listopada 2003 rogale muszą spełniać następujące warunki: muszą być zrobione z ciasta półfrancuskiego, a nadzienie powinno zawierać: biały mak, wanilię, mielone daktyle lub figi, cukier, śmietanę, rodzynki, masło i skórkę pomarańczową, Tradycyjny rogal marciński musi ważyć ok. 250g. Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1070/2008 z dnia 30 października 2008 r. nazwa "Rogal Świętomarciński" została wpisana do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych w Unii Europejskiej.
     Okazało się również, że rogale w Poznaniu i okolicy jedzą wszyscy, dzieci i dorośli, każdy się nimi zajada.

     W międzyczasie można napić się pysznej kawy w jednej z wielu kafejek na rynku, podziwiając piękne kamienice i obserwować poznańskie koziołki :)

 

Chili con carne... kuchenny Meksyk :)

     Chili con carne to potrawa prosto z Maksyku. Bardzo prosta w przygotowaniu i nieskomplikowana. W trakcie jej przygotowania cały dom pachnie kuminem i choć na chwilę można przenieść się w inne rejony świata. Dzisiejszego wieczoru gotowałam z Madzią, brakowało tylko sombrero... ;)

Potrzebne składniki:

• 1/2 kg mięsa wołowego mielonego
• 1 papryka
• puszka pomidorów (krojonych lub w całości)
• puszka białej fasoli (ja akurat w tym przepisie użyłam czerwonej)
• 1 cebula
• 3 ząbki czosnku
• 1 świeża chili (lub w proszku)
• oregano
• kmin w proszku
• sól, pieprz do smaku
• oliwa z oliwek

     Dodatki:

• kasza kuskus
• natka pietruszki
• sól, pieprz do smaku
• ryż brązowy
• tortilla

     Sposób przygotowania:

     Na rozgrzanej patelni z oliwą szklę cebulę, następnie dodaję posiekany czosnek, papryczkę chili (ilość wedle upodobań, ja dodałam jedną wraz z pestkami), 1 dużą łyżeczkę oregano i 1 dużą łyżeczkę kuminu. Podsmażam to około minuty i dodaję mięso mielone.

     Po połączeniu wszystkich składników i dokładnym usmażeniu mięsa, dodaję pomidory i duszę całość około 15/20 minut.

     Następnię, dodaję pokrojoną w kostkę paprykę i znowu duszę do momentu kiedy papryka będzie miękka (ale nie rozgotowana) około 20/25 minut. W tym czasie płym powiniem się zredukować a reszta składników idealnie połączyć.

     Na sam koniec dodaję fasolkę, sama w sobie jest miękka, więc jeśli dodałabym ją wcześniej rozgotowała by się. 

     Przyprawiam solą i pieprzem do smaku i gotowe :)

     Jako dodatek można wykorzystać podsmażoną tortillę (na przykład pokrojoną w trójkąty), ryż, makaron lub kaszę kuskus. Ja zrobiłam kuskus.

     Wystarczy zalać kaszę gorącą wodą, dodać sól, pieprz i natkę pietruszki (kuskus lubi pietruszkę).

Smacznego!